|
Potrzebują Państwo dokładnego tłumaczenia?
Szukają Państwo
biura tłumaczeń dla tłumaczeń polski -
japoński
/ polski -
japoński?
Wtedy znaleźli Państwo prawidłowy adres!
Proponujemy najbardziej atrakcyjne ceny (tłumaczenia już od 0.60 Euro za wiersz standardowy) oraz rabaty 20% dla stałych klientów i na duże zamówienia. W zasadzie ceny obliczane są w zależności od języków, treści tekstu (stopień trudności) i jego ilości. Wiersz standardowy składa się z 50 znaków, jedna strona standardowa składa się z 30 wierszy.
Tłumaczenie:
Polski -
Japoński
/ Polski -
Japoński
|
|
|
| Specjalizujemy się w tłumaczeniach w następujących dziedzinach (tematach) i możemy gwarantować Państwu dokładne i profesjonalne tłumaczenie:
Budownictwo, biotechnologie, chemia, różnego rodzaju usługi, elektrotechnika, samochody / produkcja samochodów, finanse, towary dla wypoczynku, zdrowie, handel, zaopatrzenie w aparaturę, nieruchomości, Internet, towary konsumpcyjne, kosmetyki, materiały syntetyczne, logistyka, artykuły żywnościowe, budowa maszyn, środki przekazu masowego, nanotechnologie, farmacja, programowanie, turystyka, rozrywki.
Żeby mieliśmy możliwość jak najprędzej wysłać Państwu propozycję, potrzebujemy od Państwa informacji o sobie i tekście do tłumaczenia pocztą elektroniczną lub za pomocą formularzu kontaktowego. Jeśli tekst na nosicielu cyfrowym jest dla Państwa niedostępny, Państwo, oczywiście, mogą wysłać go nam faksem lub pocztą. Ważne oryginały należy wysyłać listem poleconym. Wszystkie informacje, przekazane przez Państwo nie podlegają ogłoszeniu.
Jesteśmy gotowi zrealizować zapotrzebowania Państwa! |
Język japoński
Język japoński ( nihongo) to język używany przez ok. 130
mln mieszkańców Japonii oraz japońskich emigrantów na wszystkich
kontynentach.
Historia i pochodzenie języka japońskiego
Najstarsze znane teksty to pochodzące z V i VI wieku nazwy
własne. Nie mówią jednak one wiele o języku. Najstarsze dłuższe
teksty pochodzą z VIII wieku (kiki). Już wtedy chińskich znaków
zaczęto używać do sylabicznego zapisu wymowy.
Jednak pewne sylaby, które są identyczne we współczesnym japońskim
były zapisywane różnymi znakami i był to zapis konsekwentny.
Świadczy to o tym, że dawny japoński miał więcej samogłosek
- 8 zamiast współczesnych 5, za to nie rozróżniał długości
różnych sylab, tak jak to czyni współczesny japoński.
Kluczowa jest jednak nie liczba samogłosek, lecz to, że prawdopodobnie
obowiązywała zasada harmonii samogłosek - taka sama jak w językach
uralo-ałtajskich. Jest to jeden z głównych argumentów za uralo-ałtajskim
pochodzeniem języka japońskiego. Świadczyć ma również o tym
podobieństwo składniowe do innych języków ałtajskich (np. tureckiego,
mongolskiego). Niektórzy badacze doszukują się również podobieństw
do języków malajo-polinezyjskich.
Do innych dawnych cech należy:
występowanie p w miejscu współczesnego h
występowanie pełnej grupy sylab zaczynających się na w- i
y-.
Inne teorie łączą japoński z koreańskim (również o wątpliwej
pozycji, zwolennicy teorii uralo-ałtajskich zaliczają zwykle
do nich też koreański), lub z różnymi grupami języków ludów
Pacyfiku.
Żadna teoria nie jest jednak szerzej przyjęta i japoński
pozostaje największym językiem, o którego pochodzeniu praktycznie
nic pewnego nie wiadomo.
Gramatyka japońska
Japoński jest językiem o szyku wyrazów w zdaniu SOV, tzn.
podmiot-dopełnienie-orzeczenie. Taki sam szyk ma np. łacina,
jednak większość współczesnych języków europejskich używa szyku
podmiot-orzeczenie-dopełnienie (SVO), więc przyzwyczajenie
się może sprawiać pewne trudności.
Rzeczowniki japońskie nie odmieniają się przez liczbę i rodzaj.
Liczba mnoga tworzona jest przez kontekst, specjalne sufiksy
lub reduplikację: hito to człowiek, gdy hitobito ( zapisywany
najczęściej przez znak duplikacji: ) to ludzie. Również można
ją stworzyć przez użycie liczebników lub określeń typu kilka,
wiele. Przy użyciu liczebników stosuje się tzw. klasyfikatory,
podobnie jak w polskim - arkusz papieru (ichimai ), sztuka
bydła (itto ) itp.
Czasowniki są odmienne, a odmiana jest dosyć regularna -
czasowniki nieregularne policzyć można na palcach jednej ręki.
Występują dwa czasy - przeszły i teraźniejszo-przyszły. Przymiotniki
podlegają tym samym prawom odmiany, co czasowniki. Zawierają
w sobie znaczenie "być jakimś...", więc mogą być
jedynym orzeczeniem w zdaniu.
Np. zdanie: Mura-ga furui znaczy wioska
(jest) stara. Ponieważ przymiotnik furui jest orzeczeniem możemy
utworzyć jego formę czasu przeszłego furukatta. Mura-ga furukatta
znaczy 'wioska (była) stara'. Analogicznie możemy
utworzyć przeczenie furukunai - nie jest stara i przeczenie
w czasie przeszłym furukunakatta - nie była stara. Początkujący
najczęściej łamią sobie język sprawną wymową przymiotnika atatakai
- ciepły. Jego forma czasu przeszłego to atatakakatta, a przeczenie
w czasie przeszłym atatakakunakatta.
Aby
uzyskać tłumaczenie z jednego języka na inny, prosimy o
kontakt z nami: angielski - japoński – francuski - japoński – flamandzki - japoński - grecki - japoński - holenderski - japoński - włoski - japoński - portugalski - japoński - hiszpański - japoński - słoweński - japoński - turecki - japoński - bułgarski - japoński - chorwacki - japoński - polski - japoński - rumuński - japoński - słowacki - japoński - serbski - japoński - czeski - japoński - węgierski - japoński - duński - japoński - estoński - japoński - fiński - japoński - islandzki - japoński – lotewski - japoński - litewski - japoński - norweski - japoński - szwedzki - japoński - ormiański - japoński - azerbejdżański - japoński - gruziński - japoński - mołdawski - japoński - ruski - japoński - ukraiński - japoński - białoruski - japoński – arabski - bengalski - japoński - chiński - japoński - hebrajski - japoński - japoński - japoński - mongolski - japoński - perski - japoński - wietnamski - japoński – kazachski – japoński – niemiecki |
Japan
 |
|
|
|
|
