Potrzebują Państwo dokładnego tłumaczenia?
Szukają Państwo
biura tłumaczeń dla tłumaczeń polski -
norweski / polski -
norweski?
Wtedy znaleźli Państwo prawidłowy adres!
Proponujemy najbardziej atrakcyjne ceny (tłumaczenia już od 0.60 Euro za wiersz standardowy) oraz rabaty 20% dla stałych klientów i na duże zamówienia. W zasadzie ceny obliczane są w zależności od języków, treści tekstu (stopień trudności) i jego ilości. Wiersz standardowy składa się z 50 znaków, jedna strona standardowa składa się z 30 wierszy.
Tłumaczenie:
Polski -
Norweski / Polski -
Norweski
|
|
Specjalizujemy się w tłumaczeniach w następujących dziedzinach (tematach) i możemy gwarantować Państwu dokładne i profesjonalne tłumaczenie:
Budownictwo, biotechnologie, chemia, różnego rodzaju usługi, elektrotechnika, samochody / produkcja samochodów, finanse, towary dla wypoczynku, zdrowie, handel, zaopatrzenie w aparaturę, nieruchomości, Internet, towary konsumpcyjne, kosmetyki, materiały syntetyczne, logistyka, artykuły żywnościowe, budowa maszyn, środki przekazu masowego, nanotechnologie, farmacja, programowanie, turystyka, rozrywki.
Żeby mieliśmy możliwość jak najprędzej wysłać Państwu propozycję, potrzebujemy od Państwa informacji o sobie i tekście do tłumaczenia pocztą elektroniczną lub za pomocą formularzu kontaktowego. Jeśli tekst na nosicielu cyfrowym jest dla Państwa niedostępny, Państwo, oczywiście, mogą wysłać go nam faksem lub pocztą. Ważne oryginały należy wysyłać listem poleconym. Wszystkie informacje, przekazane przez Państwo nie podlegają ogłoszeniu.
Jesteśmy gotowi zrealizować zapotrzebowania Państwa!
|
Język norweski
Język norweski (norsk sprak) - język z grupy skandynawskiej
języków germańskich. Posługuje się nim około 4,2 mln mówiących,
z tego 3,5 mln mówi odmianą bokmal, a 700 tys. odmianą nynorsk.
Norweski jest językiem urzędowym Norwegii.
Najstarsze zabytki literatury w tym języku pochodzą z XII
w. - wykazują one jednak różnice pomiędzy wschodnią a zachodnią
częścią Norwegii. W tym okresie na podłożu gwar zachodnich
z okolic Trondheim zaczął się formować kancelaryjny język norweski,
używany oficjalnie w całym królestwie. Jednak po unii ze Szwecją,
a potem z Danią wyszedł on z użycia. Język duński stał się
w latach 1525-1814 językiem powszechnie używanym przez warstwy
wykształcone, głównie w miastach. Od początków XIX w. język
duński był także językiem literackim. Od lat 30. XIX w. pisarze
norwescy starali się go jednak świadomie norwegizować. Już
w pierwszej połowie XVIII w. na bazie pisanego języka duńskiego
i dialektu miasta Oslo wytworzono z niego rodzimą odmianę,
zwaną kiedyś riksmal, a od 1929 r. nazywaną bokmal, czyli 'język
pisany, książkowy'. Jednocześnie od połowy XIX w. istnieje
druga odmiana norweskiego zwana niegdyś landsmal, a od 1929
nynorsk czyli 'nowonorweski'. Został on opracowany na podstawie
archaicznych dialektów zachodnionorweskich przez Ivara Aasena.
Obie odmiany od 1885 r. są równouprawnione w mowie i piśmie,
z tym, że bokmal używany jest głównie we wschodniej Norwegii
i w miastach, podczas gdy nynorsk ma więcej zwolenników na
południu i zachodzie. Władze starały się doprowadzić do połączenia
tych dwu odmian językowych, by wytworzyć jeden wspólny ogólnonorweski
język literacki tak zwany samnorsk jednakże spotkało się to
z protestami i zostało zaprzestane. Obecnie do użytku, również
oficjalnego, dopuszczone są obydwie odmiany pisemne oraz wszelkie
dialekty. Z języka norweskiego wyewoluował język islandzki,
który jednak zachował wiele archaicznych cech i wolniej ewoluuje.
Gramatyka
Liczba rodzajów gramatycznych rzeczownika uzależniona jest
poniekąd od posługującego się językiem. W zasadzie istnieją
trzy rodzaje: męski, żeński i nijaki, ale dopuszczalne jest
wywodzące się poprzez standard riksmal (którego normy akceptowane
są opcjonalnie w bokmal) z języka duńskiego łączenie rodzaju
męskiego i żeńskiego w rodzaj wspólny wzorowany na męskim.
Czasownik przyjmuje formę bezokolicznika, formę czasu teraźniejszego
(tworzoną zazwyczaj regularnie przez dodanie -r), czasu przeszłego
(Preteritum) oraz imiesłowu biernego (Perfekt partisipp). Funkcje
wymienionych są podobne jak np. w języku angielskim. Występują
czasowniki słabe, które dzielą na 3 grupy wg przynależności
do których tworzy się formy Preteritum oraz Perfekt partisipp,
a także czasowniki mocne (nieregularne). Przymiotnik ulega
odmianie w zależności od liczby i określoności/nieokreśloności
rzeczownika. Przymiotniki nieregularne są nieliczne.
Aby
uzyskać tłumaczenie z jednego języka na inny, prosimy o
kontakt z nami: angielski - norweski – francuski - norweski – flamandzki - norweski - grecki - norweski - holenderski - norweski - włoski - norweski - portugalski - norweski - hiszpański - norweski - słoweński - norweski - turecki - norweski - bułgarski - norweski - chorwacki - norweski - polski - norweski - rumuński - norweski - słowacki - norweski - serbski - norweski - czeski - norweski - węgierski - norweski - duński - norweski - estoński - norweski - fiński - norweski - islandzki - norweski – lotewski - norweski - litewski - norweski - norweski - norweski - szwedzki - norweski - ormiański - norweski - azerbejdżański - norweski - gruziński - norweski - mołdawski - norweski - ruski - norweski - ukraiński - norweski - białoruski - norweski – arabski - bengalski - norweski - chiński - norweski - hebrajski - norweski - japoński - norweski - mongolski - norweski - perski - norweski - wietnamski - norweski – kazachski – norweski – niemiecki
|
Norwegia
|
|
|
|